
La foto, rodando camino del hotel nada más acabar la segunda etapa.
24.01.12
SAN LUIS, ARGENTINA. Aunque hace ya demasiados días que no actualizaba, muchos de vosotros sabréis que estoy compitiendo en el Tour de San Luis en Argentina. Antes de venir, era consciente de que mi acelerada preparación no me permitiría disfrutar de un debut con la condición que me hubiera gustado, pero disputada ya la segunda etapa, la carrera se ha torcido con dos contratiempos que no esperaba. Y es que la primera jornada marcada por la intensa lluvia, granizo, frío y viento, se convirtió en un suplicio y en un sorteo de innumerables caídas. Por fortuna, no llegué a caerme, pero un enganchón y posterior rotura de mi rueda delantera en el momento clave, me relegó a un tercer grupo cruzando la meta a poco más de cuatro minutos del selecto grupo de cabeza. Pero lo peor ha llegado hoy cuando tras fracasar en el intento de coger la fuga del día y rodar relativamente cómodo, a falta de quince kilómetros a meta y cuando peleábamos la posición con mi compañero Mau, me he ido al suelo con otros cuatro ciclistas, en una caída realmente escalofriante a una velocidad de vértigo. Por suerte no tengo nada serio y aunque en estos momentos me molestan rodilla y espalda, espero poder pedalear decente en la montañosa etapa de mañana... Qué mal rollo…



Y para acabar con algo bonito, os muestro el atardecer de ayer desde la ventana de la habitación. Espectacular… ¿¿verdad??
Sort txaval!
ResponderEliminarTruciiiiihín, ¡¿donde está el orgullo vasco?!
ResponderEliminarNo te has caido, se te acercó la tierra. No pasa nada si duela. Nos informabas - no te quejabas…¿cierto? ¡ANIMO!
La Zipp? Noooooooo!!!!!!! A vore si s'acava la mala sort que no m'agrada mirar les classificacions més enllà de la quincena posició, jejejejejej Fuerzaaaa!!!!!! com diria el cura amic nostre. Una abraçada.
ResponderEliminarAnimo motel!!! aber urrengo etapetan suerte gehio dezun.
ResponderEliminarPon fotillos del maillot y de la bici. Animo
ResponderEliminarespectacular!! envia-la a Espai Terra bicho!!!jaaj
ResponderEliminarMucha suerte Ibon!!!
ResponderEliminarSuerte Ibon, que la fuerza ya la llevas.
ResponderEliminarque bueno eres Ibon!! casi nunca te caes.. y si al final te caes no te rompes nada! esto es una señal! a partir de ahora te vas a salir!!! Fuerza!!
ResponderEliminarEspectacular Ibon... y a darle duro al pedal!!! Te estaremos alentando...
ResponderEliminarAnimo Ibon!!!! Mucha Suerte!!!
César.-
No te desanimes, tio, a tope, haz lo que puedas.
ResponderEliminarAupa Ibon !!! ya vendrán dias mejores.
ResponderEliminarOstres che, espero lo de la caída no sea nada, no sabía que estabas por mi tierra, ya veras que al final te tratara de puta madre. Mucha suerte. Ricardo.
ResponderEliminar